De gemeente Westvoorne schijnt af te zijn. De geldpotten raken aardig leeg en de commissie Grondgebied, Financiën en nog zo het een en ander vergadert in december niet bij gebrek aan onderwerpen. Dan kan de Partij Westvoorne (PW) dus opzouten en kan hun wethoudertje Van der Meij weer fijn terug naar zijn voltijdsbaantje in Lisse nadat hij in Westvoorne het licht heeft uitgedaan.
Misschien maar beter ook. Want er gebeuren in dat plaatsje maar vreemde dingen. Burgemeester en Wethouders gaan zelfs hele lappen gemeentegrond in erfpacht uitgeven, de hele noordoever van het Oostvoornse Meer gaat naar de provinciale groenvoorziening. De PW heeft tijdig ontdekt dat aan dat stuk grondgebied geen eer te behalen valt, dus trekt men de handen er van af. Van der Meij gaat straks niet meer over de hoogte van de afschermende duinenrij, niet meer over de stank en de herrie van HES, niet meer over natuur en landschap daar. Het wethoudertje trekt zijn handen er van af. Al kost dat de gemeenschap toch nog € 15.000 voor de acte van erfpacht.
Toch liggen er nog een paar rare dingetjes te wachten op het gemeente bestuur van Westvoorne. Wat te denken van de vreemde vruchten die straks gaan groeien in het glasintensiveringsgebied Tinte. De lezer zal het niet willen geloven, maar als het aan de gemeente ligt worden er in een nieuw te bouwen kas van meer dan twee ha. aan de Konneweg een paar duizend caravans geplant. Een weinig eetbaar gewas dat door de uitbaters van de stalling voor ons wethoudertje eetbaar gemaakt wordt met de belofte van 7.600 zonnepanelen en een warmtestation voor de glastuinbouw. Dan kan de gemeente weer geuren met het duurzaamheidsaspect. De zonnepanelen op het dak van de nieuwe kas hebben een vermogen van 2 megawatt, niet meer dus dan een scheet in de ruimte, die snel weer wordt teniet gedaan door alle verkeersbewegingen van en naar de caravanstalling waar onder een luifel rond de gehele kas ook nog eens honderden kampeerauto’s kunnen worden gestald. De Mus schat de toename van het aantal verkeersbewegingen conservatief op zo’n twintigduizend op jaarbasis. De grote milieuwinst moet dus van het warmtestation voor de glastuinbouw komen. De vraag voor de gemeente is nu hoe de uitbaters van de caravanstalling zo gek te krijgen dat ze ook dat warmtestation voor hun rekening nemen. Maar dat kost, ondanks grote subsidies van de rijksoverheid, poen. Risicodragend kapitaal van de ondernemers zelf en die kijken wel uit, want die weten inmiddels door de veelvuldige trammelant van zo’n warmtestation in Vierpolders, dat de risico’s groot zijn en gemakkelijk tot een faillissement kunnen leiden. Ons wethoudertje wil nu een contract opstellen dat zo ingewikkeld in elkaar zit dat je voor de exegese ervan beslist gestudeerd moet hebben. In ieder geval heeft de meerderheid in BenW er geen vertrouwen in en schuift vooralsnog de caravanstalling op de langere baan. Erger nog is dat ook de LTO en de provincie niet handenklappend langs de zijlijn staan. Een caravanstalling in glasintensiveringsgebied is natuurlijk belachelijk en in strijd met het beleid van de provincie, het rijk en ook de gemeente.
Wat gaat ons wethoudertje nu doen om de zon weer voor hem te laten schijnen? Hij gaat zes pagina’s ruimte kopen in het gratis verspreide magazine “De Westvoornaer”. Dat krijgt de gemeente niet voor niets natuurlijk. Maar de free (?) publicity is verzekerd. De koppen van burgemeester en wethouders zullen u weer vaker gaan aangrijnzen. Het enige goede aan het plan is het bescheiden honorarium voor de broodschrijver die er € 1000 per drie maanden aan gaat verdienen. O ja, voor de evaluatie van De Westvoornaer wordt alvast € 2500 uitgetrokken.